De deal met Yahoo is op dit moment nog steeds niet in kannen en kruiken. De voorgestelde verkoopprijs staat permanent onder druk, omdat Yahoo de nodige lijken in de kast heeft. Vooral de niet bekend zijn met de echte aard en omvang van hacks op de systemen lijkt de transactie in de weg te staan. Dat trekt veel aandacht, maar daardoor ontgaat wel de aandacht voor de reden achter de voorgestelde overname: ook in de VS zijn telco’s op zoek naar nieuwe bronnen van inkomsten en dan bij voorkeur in de vorm van diensten die de bestaande klanten aanspreken en vasthouden.
Sprint heeft een zelfde strategie, maar lijkt die op en andere manier in te vullen. De mobiele operator heeft een 33% belang genomen in de muziekdienst Tidal. Wat er gebeurt is een voorbeeld van integratie om de eigen klanten meerwaarde te bieden en daarmee churn te verlagen. Tidal had naar eigen zeggen 3 miljoen klanten, maar de dienst wordt nu ook beschikbaar gesteld aan alle 45 miljoen Sprint abonnees. Die hebben daarmee de keuze tussen een “eigen meegeleverde” content en content van externe bronnen zoals Spotify of iTunes.
De kosten voor Sprint bedragen volgens de pers $200 miljoen. Met die eenmalige investering hoopt het bedrijf zowel aantrekkelijker te worden voor nieuwe klanten als de churn te verlagen. Het is een businesscase annex rekensom die eenvoudiger is dan de voorgestelde Verizon / Yahoo integratie.
